Penceremden bir greyfurt ağacını izliyorum. Nefes alış verişini rüyada. Seni hatırlatıyor. Bazen bir ağaçtır çünkü insana gösteren. Kalmanın sabrını ve acısını büyümenin.
Sevgili Deniz
Penceremden bir greyfurt ağacını izliyorum. Nefes alış verişini rüyada. Seni hatırlatıyor. Bazen bir ağaçtır çünkü insana gösteren. Kalmanın sabrını ve acısını büyümenin. Hatırlıyor musun, o geceyi? Gün ağaracak ve ayrılıktan konuşacaktık seninle. Soğuk kış günlerinde mutsuzluğun kadar içtiğin greyfurt sularından. O acı suda saklı mutluluktan ve de.
Uyku en açık yarasıdır insanın derler. En horlanan yerleri. Ve kalbin bizden saklı hayatı bazen. Uykunu izlemiştim gecede. Evi özleyen ağaçlardı kıvrılışın ve de içini dolanan acı pembe bir su. Uyandın. Üç rüya sonra eve varacaktın oysa. Annenin elleri gezecekti saçlarında. Yeniden aşka çalacaktı gözlerin. Uyandın. İçinin acı suyunda bir greyfurt ağacıydın.
Sevgili Deniz, şimdi yumsak gözlerimizi. İçimizde başlayan gecenin yıldızı olsak. Bu mektupta en güzel anımızı gönderiyorum rüyana. Saçlarımız uykuda bahara girecek yaseminler gibi. Ve sonunda bir sabah. Greyfurt bahçeleri karşılayacak bizi. Örüklerini açarak saçlarımızın koşacaaaaaağız ve sarılacaaaağız ağaçlarımıza.
Hasretle,
Sue