Yüzmeyi yürüyüşe tercih ettiğim bir gündü. Dünyadaki en mutlu olduğum anlar spor yaptığım o muazzam saatler. Yürümek uçsuz bucaksız bir alanda yapılan keşifler toplamı. Hiçbir gün diğerinin aynı olmayan. Yüzmek yürümek gibi bir meydan okuma durumu. İlk antreman belki keyifsiz olur. Daha sonra ise açılır kollar, bacaklar daha kuvvetli çırpılır.Nefes her antremanda daha da açılır. Ve siz gücünüzün arttığını fark edersiniz. Hiçbir zorluk yıldıramaz sizi.
Denizde yüzmek başka bir keyif. Yüzme alanı genişledikçe keyif artar. Bazı günler, bugünkü gibi martılar çığlıklar atarlar üzerinizde. Siz "beni balık sandılar "diye düşünürken; yunusların yanınızda, balıkların altınızdan geçtiğini göremezsiniz. Yüzmekle meşgul olduğunuzdan bu olağanüstü canlıları kaçırırsınız; aynı hayat gibi. Günlük rutinlerin içinde kaçırdığınız hayat gibi. O kadar kaptırırsınız ki kendinizi yaptığınız işe, karşınıza çıkan fırsatları, keyif alınacak insanları, zevkleri, deneyimleri yaşamadan yok olur gidersiniz. Korkularınız boğar sizi; deniz değil. Çünkü suyun kaldırma kuvveti gibidir hayatınki de....
Yüzmek zihni açar, yürüyüş gibi. İkisinde de sınırsızdır alan. Deniz derinleştikçe korku artar belki. İçinizdeki ses devreye girer ve size korkmamanızı söyler. Küçük bir nokta kadar kaldığınızda bile denizin ortasında, bir jet ski üstünüze gelirken bile, içinizdeki güç onu uzağa itebilir. Sizi görür ve yolunu değiştirir.
Bir kulaç, sonra bir kulaç daha. İşte varmak istediğiniz nokta. Korku iyidir bazen. Sizi hayatta tutar. Fazlası ise paranoya ve çeşitli hastalıkların işaretidir. Hayat, deniz gibi. Her kulaçta daha güçleneceğiniz bir deniz gibi. Hepsi sizin olamasa da yüzeceğiniz alan sizin. Orayı olması gerektiği gibi yüzmeye cesaret eder misiniz? Deneyin. Kaybedeceğiniz sadece yuttuğunuz suları çıkarmak için gerekli zaman... Deniz ve yüzmek... Keşfetmek demek.
Nil Maaya Soydaner