Toprağın huzuru

Buradayım. Çamların ötesinde. Akasyaların eğildiği yerde. Kardeşim olsa, çocukluğumuz kokuyor derdi. Salkım söğütlerin arasına gizlenirken dünya çoook uzağımda. Yağmur öncesi telaşında sanki. Bir ben mi, bekliyorum dinginliği? Bir ben mi duyuyorum toprağın huzurunu?

Burada olsaydın salkım söğütleri gösterirdim sana. Akasyanın hevesini, böğürtlenin sevincini, kuş seslerini. Sarmaşıklardan önce göğe dolanan saçlarımı. Çamları sonra yıkanan geçmişleriyle. Ne güzel olurdu seninle yağmurla büyüyen bir varlığa dönmek. Ve yeşermek. Ve solmak. Karışmak toprağa. Varmak huzuruna.

Ejderha kalpli kız