Bırakalım mı birbirimizi?
Ama önce gözyaşımı sil.
Ellerin sıcak, kokun içinde yaşamımın.
Bırak aldanalım ayrılınca mutlu olacağımıza,
Bahar gelecek elbet diyelim.
Bırakalım mı birbirimizi?
Ama tütünün duruyor masada, dumanını savuruyor hikâyemizin.
Çayımız daha sıcak, bardağını henüz doldurdum.
Neyin acelesi bu?
Özlemek için baharı bekleyelim.
Bırakalım birbirimizi, haklısın.
Her gün daha çok karışarak birbirimize
Her gün daha çok kaybolarak birbirimizde
Koşar adım başladık yürümeye.
Oysa yan yana olmalıydık ilk adımımızda, öyle derler çaylaklara.
Bırakalım birbirimizi, ama o yola çıkmayacak mıydık birlikte?
O adaya gidecektik hani, ilk günden bugüne anlatıp durduğun
Güneşi güneş gibi olan, suyu su gibi
Unuturcasına büyüdüğümüzü, ezgilerle yunus olup güneşlenecektik kıyısında?
Bırakalım haklısın, günahkârlar gibi seviştik çünkü.
Bırakalım, zamanın çeltiğinde artık adımız
Sıramızı savalım, yenildik diyelim tutkularımıza.
Ama dahası var sevmelerimizin,
Bekle, bir tütün daha saralım.
Gülden Ateş
Comments