ŞARKILARA MEKTUPLAR

Seni görüyorum desem, hisseder misin gönlümdekini? Burkanın karanlığında Kaybolmuş umutların, Yıkılmış hayallerinle, Tükenmiş korkularını...

Söyleyeceklerim sana gelsin istiyorum. Burada duyduklarım geçip giderse ve bir gün kaybolursa diye çok üzülüyorum. Belki senin sayende bu...

Denizin sesi en az taşıdığı gemiler kadar ağır Milyonlar taşımışçasına bağırıyor deniz Yüzmeye yorulmuş gemiler Denizin yüzeyinde öylece...

Gönlümden tutsaydın Yeşerseydik insan insan Hüznümden tutsaydın Çözülseydim bulut bulut Ve umutlarımdan.... Yol alsaydık düşte gibi Bir...

Sen bu mektubu okuduğunda ben bu mektubu yazmış olacağım. Sen ve ben, bizi öldürmek isteyen her şeyden kaçarak geldik bugünlere. Sen bu...

Bir beyaz güvercin olsam, Yollara vursam, Her yerde çocuklarla buluşsam, Saflık, cesaret, cömertlik ve yaratıcılıkta Onlardan örnek...

“Finduk”tan fındığa giden yolda kaç kişi öldü o minibüslerde? Kaç mevsimlik acemi kahkahayı tıktınız boğazlara? Merhem de olmadınız...

Anlayacağın işler çok karışık sevgili çocuk Ceyda. Ama biliyoruz, yalnız değiliz. Asla yalnız yürümeyeceğiz. Merhaba canım, Yıllar geçti...