ŞARKILARA MEKTUPLAR

Baba anama özlemle, kayıp geçmişin zihnimde kalmış izleriyle, o günlere bir yolculuk yaptım, İzmir İkiçeşmelik’te. On yıllardır zihnimde...

İyisi mi diyorum kendime, sen bugünden sonra otur o kozalakta saklı çocukluk yasını tutmanın yolunu bul. Otur eski evinize ve söğüt...

Bazen kim, bazen kin olduğunu bilmiyorum aşkın ve bunu her seferinde kendime en yıldızlı cümlelerle anlatmaktan alıkoyamıyorum gecelerde....

Bir beyaz güvercin olsam, Yollara vursam, Her yerde çocuklarla buluşsam, Saflık, cesaret, cömertlik ve yaratıcılıkta Onlardan örnek...

Anlayacağın işler çok karışık sevgili çocuk Ceyda. Ama biliyoruz, yalnız değiliz. Asla yalnız yürümeyeceğiz. Merhaba canım, Yıllar geçti...

Durmak istiyor insanlar. Evinin penceresinin sunduğu kadar bir manzaraya tutulmak belki sadece. Bir arkadaşım Hamlet gibi eylemsizliğe...

Salıncağım ben. Bizim bahçede varım, parklarda varım. Artık kullanmıyorlar beni. Yağmur yağdı, kar yağdı üzerime Bana bakan yok 1A Ben...